วันพฤหัสบดีที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558

บันทึกการอ่าน๑๕

วันที่ ๓๑ เดือน ธันวาคม พ.๒๕๕๘
ที่มา กองบรรณาธิการและ คณาจารย์ Think Beyond Genius
        พิมพ์ครั้งที่ ๑ สำนักพิมพ์ ไอดีซี พรีเมียร์ จำกัด

เรื่อง เสภาขุนช้างขุนแผน

พลายงามได้รับราชการทหารได้ดิบได้ดีจนมีความดีความชอบจนได้เป็นจมื่นไวยวรนาถ เมื่อชนะความขุนช้างแล้วก็ไม่มีความสุขเท่าที่ควรเพราะเห็ยว่ามารดาไม่คู่ควรกับขุนช้าง วันหนึ่งนางวันทองมารดาที่ยังอยู่กับขุนช้าง จึงคิดพานางมาอยู่ด้วยกัน ดังนั้นพลายงามจึงลัลอบขึ้นเรือนขุนช้างเพื่อที่จะพานางวันทองหลบหนี ขุนช้างตื่นขึ้นมาไม่พบนางวันทอง ใชให้บ่ายไพร่ค้นหาจนทั่วก็ไม่พบ พลายงามได้คิดว่าถ้าขุนช้างรู้ว่าลักนางวันทองมาคงจะนำความขึ้นกราบทูลสมเด็จพระะันวษา มารดาก็จะต้องโทษ จึงออกอุบายให้หม่นวิเศษผลไปบอกว่าป่วยหนักอยากพบหน้าแม่ และขอให้แม่อยู่ด้วยสักพักหายไข้แล้วจะส่งกลับ

ขุนช้างโกรธเป็นกำลังจึงถวายฎีกาต่อสมเด็จพระพันวษากล่าวโทษพลายงงาม สมเด็จพระพันวษาทรงเห็นว่าเรื่องฟ้องร้องแย่งชิงนางวันทองนี้ไม่จบไม่สิ้นเสีียที พระองค์จึงตรัสถามว่าจะเลือกอยู่กับใครแต่ด้วยเคราะห์กรรมดลวัันทองตกประหม่าไม่อาจตัดสินใจได้ สมเด็จพระพันวษาจึงรับสั่งให้นไไปประหาเสีย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น